لباس محلی زنان شهر رامیان

لباس با توجه به خصوصیات و و یژگی هایی که دارد یکی از نمونه های عینی و مجسم فرهنگ هر جامعه است که به عبارت دیگر همواره بخشی از فرهنگ هر جامعه در لباس های آن قوم و ملت نهفته است که نشانه ای از پایبندی ، علاقه و اعتقاد آنان به آداب و رسوم و هویت فرهنگی شان می باشد.

دستان هنرمند زنان رامیانی سالهاست که با بهره گیری از رنگ های طبیعت در کمال یک رنگی ، رنگین کمانی از لطافت و زیبایی به نمایش می گذارند . در رنگین کمان هنر دست زنان رامیانی رنگ سرخ غالب است رنگی که در آن موجی از نشاط و شادابی و تحرک و آرزوهای بسیار و پاک به چشم می خورد پس باید بر این دستان هنرمند بوسه مهر زد و رستاخیز هنرشان را تحسین نمود زنان اصیل قزلباش رامیانی از زمانهای دور لباس مزین به سکه و یراق از جنس ابریشم سرخ به تن می کنند که هنر دست توانایشان است و ثمره تلاش و همت شان.

کوینک : زنان پیراهن قرمز رنگ از جنس ابریشم دست باف می پوشند دور مچ ، یقه و چاک پیراهن را با الیاف ابریشم الوان نوار دوزی می کنند به این نوارهای رنگین دستباف جهک می گویند جهک مانند پارچه ابریشم در کارگاهی به نام چالا بافته می شود یقه پیراهن گرد ، آستین بلند که با جهک تزیین شده و انتهای پیراهن به رنگ سبز ریشه دوزی شده است .

کلته : دختران تا قبل از ازدواج کلاهی به نام کلته بر سر می گذارند که تمام سطح آن با الیاف الوان ابریشمی دست دوزی شده است قسمت جلویی آن سکه دوزی و با جهک نوار دوزی می شود این کلاه همراه با روسروی ابریشمی قرمز رنگ استفاده می شود زمانی که خواستند پیوند زناشویی ببندند کلته را برداشته و سربندی از جنس ابریشم با زمینه قرمز ساده با حاشیه ای به رنگ سفید ، بنفش ، سبز و سرخ به نام باش کالاخه به صورت نیم تاجی بر سر می کنند به عنوان سمبل ازدواج .

یاقلق :دستمال ابریشمی پر نقش و نگاری با دنباله چین دار و بلند روی آن به سر می گذارند و آن را دور گردن می پیچند.

قمبلی : دامنی پرچین از جنس ابریشم اغلب به رنگ قرمز آستر دار که ده سانت انتهای دامن جهک دوزی می شود این شلیته زیبای ابریشمی با نوار دست بافی در کنار جمع می شود .

چارشو :چادر شبی است قرمز از جنس ابریشم با طرح چهارخانه که زنان رامیانی به دور کمر می پیچند .

قوپا : جواهری دست ساز از مونجوق های رنگین ، برگرفته از طرح های طبیعت زیبا که همچون الماسی بر گوشه نومال زنان خود نمایی می کند .

یاخالق : پیش جامه ای است برای تزیین روی پیراهن که به گردن آویخته می شود از چهار ردیف جهک تشکیل شده ، ما بین آنها سکه دوزی می شود در گذشته از سکه های نقره در یاخالق استفاده می شود.

قویماق : نوعی گردنبند که برای تزیین روی پیش جامه توسط زنان با مونجق ها و مهرهای رنگین بافته شده ، سی سکه با نخ دولا در انتهای بویماق استفاده می شود.

منبع:پورتال جامع گردشگری ایران